നമുക്ക് അനുവദിക്കപ്പെട്ട സമയത്തില്‍ നിന്ന് ഒരു വര്‍ഷം കൂടി കൊഴിഞ്ഞു വീഴുകയാണ്. വേഗത്തില്‍ ഓടുന്ന ഫിലിം സ്ട്രിപ്പില്‍ എന്ന പോലെ, എനിക്ക് മുന്നില്‍ ചിരിക്കുന്ന കുറെ മുഖങ്ങള്‍ മിന്നി മറയാന്‍ തുടങ്ങുകയാണ്. ഒരിക്കലും മറക്കാനാവുന്നതല്ല ഇന്നലെകള്‍. ചില ഇന്നലകളെ മനപ്പൂര്‍വം മറക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചാലും അതിനാവുന്നുമില്ല. പൊയ്പ്പോയ കാലം തിരിച്ചു വരില്ലെന്നറിയാം. ഓര്‍മകളെ ഓര്‍ത്തു സന്തോഷിക്കാം. സംഭവിച്ചതെല്ലാം നല്ലതിനെന്ന് ആശ്വസിക്കാം,

ലോകം മുഴുവന്‍ പ്രതീക്ഷയോടെ പുതു വര്‍ഷത്തെ സ്വാഗതം ചെയ്യുമ്പോള്‍, ഞാന്‍ ഒരു യാത്രക്ക് തുടക്കം കുറിക്കുകയാണ്. പലപ്പോളായി നീട്ടി വെക്കപ്പെട്ട ആ യാത്ര ഇവിടെ തുടങ്ങുന്നു. ചിന്തകളുടെ അല്ലലില്ലാതെ... ബന്ധങ്ങളുടെ കെട്ടുപാടുകള്‍ ഇല്ലാതെ... ഇടക്കുള്ള നിയന്ത്രണങ്ങളില്ലാതെ.... അലക്ഷ്യമായ ...തികച്ചും അജ്ഞാതമായ നാളെകളിലെക്കുള്ള യാത്ര. ചിലര്‍ അതിനെ സന്യാസം എന്ന് പറയും. മറ്റു ചിലര്‍ അതിനെ അനാഥാവസ്ഥ എന്നും പറയും.

" കാലമിനിയുമുരുളും..വിഷു വരും...

വര്‍ഷം വരും തിരുവോണം വരും

പിന്നെയോരോ തളിരിനും പൂ വരും കായ് വരും 

അപ്പോലാരെന്നുമെന്തെന്നുമാര്‍ക്കറിയാം"

( N.N. കക്കാട് )