ഒരു നേർത്ത നൊമ്പരം എന്നിലവശേഷിച്ചു
നീർ ക്കുമിള പോലൊരു സൌഹൃദ മോർക്കുവാൻ
നൽകിയ സ്നേഹം ഉയർത്തുന്ന നൊമ്പരം
വേദന മാത്രം ബാക്കിയാക്കിയ വിങ്ങലും
ഈ ശാപ ജന്മത്തിൽ മുക്തി നേടുവാൻ
സ്വയമോരുക്കിയ ചിതയിൽ
ഞാൻ നീറി വെന്തീടാവേ
ക്രൂ രമീ ലോകം നഷ്ട്ട സ്വപ്‌നങ്ങൾ നിറയുന്നു.
അരുതാത്ത മോഹത്തിൻ തിൗരി കൊളുത്തുമ്പോൾ
പൊള്ളുന്നു ..മനസ്സും ഈ കയ്യിനോപ്പം
ഉള്ളിലെ തീ ക്കനൽ ഊതി കെടുത്തുവാൻ
ഒരു കാറ്റു മില്ല വീശിടുന്നു
ഒരു മഴ തുള്ളി പോഴിയവേ എന്നിലെ
കണ്ണു നീർ മുത്തം പിണ ങീ ടുന്നു